Terwijl ik langs haar liep zag ik haar iets geels en hoorbaar knapperigs verorberen. Ze vroeg me of ik er ook een wil. Nu had ik net van de havenmeester een dropje uit de pot mogen pakken nadat ik betaald had voor een extra nacht. Drop en chips leek me niet een aantrekkelijke combinatie, dus ik weigerde beleefd. Terwijl ik doorliep bedacht ik dat de mensen die met mij het pontje hadden gebruikt misschien wel weer terug met dat pontje wilden. Rechtsomkeert kwam ik dezelfde vrouw weer tegen. Ze lachte vriendelijk en vroeg me of ik me bedacht had en hield me een zak voor waarin langwerpige gele stroken zaten, 'bananenchips' zei ze. Omdat de laatste resten drop reeds via mijn slokdarm een lagere verdieping hadden bereikt heb ik haar aanbod aangenomen.
Het kraakte en smaakte licht naar banaan, maar om nou te zeggen 'oei,wat is dat lekker', nee,
dat kreeg ik niet over mijn lippen.
Haar man en haar kinderen die naast haar stonden, keken me verwachtingsvol aan, terwijl ze haastig een aantal bananenchips wegwerkten. Ik was stil en bleef stil, krampachtig zoekend naar passende woorden. De mensen die met mij de pont deelden, hebben me gered. Terwijl ze op de steiger naar me toe wandelden vertelden ze me spontaan waar ze de volgende dag naar toe zouden varen. Niet de Sixhaven maar de Amsterdam Marina zou hun doel zijn. Vroeger was de Sixhaven favoriet, maar de nieuwe haven zou beter zijn. Makkelijk afmeren tussen de palen en makkelijk wegvaren. De douches zijn uitgebreid met twee badkamers met een echt bad, waar je tot aan je kin in het schuim zittend over het IJ uitkijkt. Met een vriendelijk blik in de richting van het bananen-gezin, zette ik koers naar het pontje. De zeilers moesten nog even verder, ik vermoed het Café.
Eenmaal aan boord zag ik het gezin voorbij lopen naar hun schip dat verderop lag, de zeilers kwamen pas veel later langs. De reiger op de steiger die we stoorden tijdens het vissen en krassend als protest wegvloog stond even later roerloos op zijn oude plek, de kop naar voren in afwachting van een argeloze vis.
Het contrast is groot, gisteren harde wind en regen, nu bladstil en stralend weer.
Vers water in de tank, de accu's vol, de boiler heet en een wapperende vlag. We gaan varen.
Wat zie je toch wonderlijke bootnamen. Neem nou 'Deux dents plus'. Wat moet je daar nu van denken?
Het schip, man en vrouw als bemanning, is achter ons een box in geschoven, de kont naar achteren en iets te snel, terwijl de vrouw op de steiger sprong en enigszins paniekerig het touw op de boeg trachtte te pakken, wat met de nodige acrobatische toeren lukte zonder in het IJ te donderen(dat laatste hoopten we stilletjes). Letterlijk vertaald zou je denken dat de boot 'Twee tanden meer' moet heten( al is dat geen goed Frans en waar is dit op gebaseerd)? Hadden hun hondjes, het waren er twee, een paar tanden te veel. Of heten hun hondjes allebei 'Tand'? Lastig als je één van de twee wil roepen en de ander niet. Of is het een tandarts die sinds zij de boot hebben, bijklust met het implanteren van kunsttanden om het havengeld te kunnen betalen. Een verzoek tot het implanteren van een tand of kies, wordt dan gevolgd door de vraag; 'mogen er nog twee tandjes meer bij'? Uiteraard met reductie. Of is het misschien een snelheidsmaniak die met zijn boot altijd harder wil en de motor bijzet om 'twee tandjes meer' te kunnen varen?
We zullen het niet weten tenzij ik de moed opbreng om naar ze toe te lopen en te vragen waar hun bootnaam vandaan komt, met het risico een klap voor mijn kop te krijgen als ik een van de bovenstaande mogelijkheden vermeld.
Nienke vindt dat ik er maar naar toe moet gaan met de mededeling dat we niet kunnen slapen als we niet te horen krijgen wat hun bootnaam betekent. Ik dacht zo, ik slaap er een nachtje over.
Ach, we liggen hier mooi in de Amsterdam Marina, mooi beschut achter de luxe zeilboten, water en stroom gratis en een ligbad in het douche-gebouw boven 'Loetje' met uitzicht op het IJ. Overigens bij Loetje bakken ze de biefstuk in Blueband, Dat kreeg ik te horen uit betrouwbare bron( maar de ossenhaas is niet van een paard).
Amsterdam Marina
P.S. Ik heb het gevraagd. Het komt uit de wielrennerij, een tandje meer, de boot is sneller dan de vorige en hij is tandarts.
Welterusten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten