De twee collegae achter ons op de Elbe 
Door het noord-Oostzeekanaal varen is steeds weer een belevenis. De containerschepen die ons passeren rijzen naast onze nietige scheepjes op als ware het wolkenkrabbers van 30 verdiepingen hoog. In de haven van Brunsbüttel liggen we naast de ingang van de sluis. Het geluid van de schroeven van de grote jongens tikt als hagelstenen tegen onze romp. Soms zijn de schepen zo groot dat ze van voren en van achteren worden begeleid door sleepboten die hen op koers moeten houden. Vóór trekken en achter remmen. Gelukkig varen ze heel langzaam, zodat we niet veel merken van een boeggolf of hekgolf.
Na een onrustig nachtje, varen we rond 10 uur de kleine sluis in met nog een tiental andere pleziervaartuigen. De gladde drijvende steigers zijn sinds een paar jaar bedekt met stalen roosters. Een rot-smak maken op het glibberige hout hoeft gelukkig niet meer.
Bij het uitvaren blijkt er een dikke wind uit het westen te staan, recht op de invaart vanaf de Elbe. Dat gaat gepaard met steile golven die dankzij de stroom een extra duwtje krijgen. Het water bij Brunsbüttel staat er bekend om.
Zo snel als mogelijk is varen we naar de hoge wal, waar het wat de golven betreft veel aangenamer is. Richting Hamburg hebben we de stroom mee. Het is opletten geblazen welke grote schepen ons oplopen of tegemoet komen. Vaak varen ze met de dubbele snelheid van ons. Terwijl wij al met de stroom mee 8-9 knopen varen. We proberen iets buiten de groene tonnen te varen. De kaart en de dieptemeter voortdurend checkend. Als een hekgolf ons van achteren inhaalt, sturen we ons schip er vanaf of als het zo uitkomt er naar toe. Meestal valt het mee en rolt zo'n golf aangenaam onder ons door.
Bij de groene ton 103 slaan we af in het riviertje de Schwinge naar het fraaie oude Stade. Stade is vrijwel geheel intact gebleven en heeft veel oude vakwerkhuizen in mooi gerestaureerde staat. De Vismarkt met een houten hijskraan is een juweeltje. Gezellige terrassen en leuke winkeltjes.
Er is de laatste weken veel regen gevallen. In de havenkom, midden in het centrum, liggen we bij de uitwateringssluis waar het water vanaf de bovenloop van de Schwinge als een waterval naar beneden stort. Een gezellig geluid dat me doet denken aan een hotel in Yosemite waar we bij een waterval van een beek logeerden.
Bij laag water raakten we net niet de grond. In het midden van de haven was kortdurend een droog plekje te zien. Als er minder water in de Elbe staat, schijn je hier met je schip in de modder te zakken, rechtop, volgens de havengegevens. Veel havens langs de Elbe hebben dat probleem. Voor een deel of geheel droogvallend en vaak alleen toegankelijk een paar uur voor of na hoog- water. Dat betekent goed plannen en de getijdenstroom zo goed mogelijk benutten. Vanmiddag varen we naar Hamburg, waar we voor ons groepje motorboten 3 plaatsen aan de steiger van de Cityhaven hebben gereserveerd.
Stade is een bezoek waard. Moet je een keer per auto naar Denemarken, is de sluiproute met een pontveer over de Elbe een goed alternatief en Stade een mooie tussenstop.
Wij varen in kiellinie naar Hamburg. Nog 3 voetbalwedstrijden te gaan. Duitsland tegen Frankrijk zal wel weer een klapper worden.....
Stade
Geen opmerkingen:
Een reactie posten