Een Deen maakte me er attent op. Het gebied waar we nu varen, het noorden van de kleine Belt, is een plek waar veel bruinvissen zouden huizen. Misschien is huizen niet het juiste woord voor een zeezoogdier. Net zomin als een bruinvis een vis is. In Denemarken hebben ze het over een 'hval'. Aanvankelijk dacht ik dat ze grienden bedoelden, maar dat was niet zo, ze waren veel kleiner.
Vlak bij Middelfart, is een Sund, een langgerekt stuk water, dat 80 meter diep is. Het is de Sund ten westen van Fænø dat naar het zuidoosten loopt. Daar zouden de bruinvissen op vis jagen. In oude tijden werd er op de bruinvissen gejaagd door ze vanuit de Sund het doodlopend Gamborg-fjord in de drijven en daar af te slachten. Door al het bloed zouden de wallenkanten van het fjord rood gekleurd zijn. Een fabeltje, want de grond is er ijzerhoudend.
Hoe men dat deed, de bruinvissen in het fjord drijven, ben ik niet te weten gekomen. Wat ik wel weet is dat de Denen op de Faröer eilanden nog steeds eenmaal per jaar een traditie hebben om walvissen een ondiepe plek in te drijven waar ze dan gevangen en afgeslacht worden.
Voor ons is het leuk dat we zoveel van die bruinvissen om ons scheepje zien rond dartelen. Al moet ik zeggen dat ik ze vaak net te laat zie en daarom niet zie, wanneer Nienke zegt dat er weer een paar opduiken.
We hebben de Nine Marit afgemeerd in Haderslev, een stadje aan een lange smalle fjord op Jutland. Het stadje waar de beroemde Xyachts worden gebouwd.
De haven is naar mijn smaak verpest door voor een rij mooie oude huizen uit de Pruisische tijd, een aantal flats te bouwen. De mondaine boulevard, die men voor ogen had is het net niet geworden. De aanlegplekken ogen rommelig met alle schepen die met hun boegen naar de wal liggen afgemeerd.
Het stadje zelf is op een heuvel gebouwd en heeft een paar mooie oude gedeelten.
De Lidl is om de hoek van de haven. Chocolade en wijn zijn schrikbarend duur, levensmiddelen die we hard nodig hebben op deze lange queeste. We zullen het innemen drastisch moeten beperken tot we weer in Duitsland komen. De voorraad die we meenamen begint aardig te slinken. Dat valt niet mee voor ons als 'happy hour' verslaafden. Een toastje met haring in mosterdsaus, verzacht veel van ons leed, en een Tuborg-biertje in plaats van wijn is ook best lekker.
Een ware ontdekking is het kippengehakt, waarvan we tot grote vreugde van Bo een deel reserveren om door zijn droge brokken te doen. Hij staat te dansen en te kreunen als Nienke zijn bak met eten klaarmaakt.
Het kippengehakt is op allerlei manieren te verwerken. Als gehaktbal, door de pastasaus, in de gevulde paprika en zoals nu is gebleken als traktatie voor Bo.
Het weer zit in het slop. Het slechte weer in West Europa trekt nu ook een beetje de Deense kant op. Onstabiel weer met een verwachting voor onweer. We varen,denk ik, kleine stukken door de kleine Belt, steeds uitzoekend wat de beste koers is in verband met wind en golven.
O ja,
een vraag; is er iemand die deze kant op wil komen om bleke worsten te eten? Onze vrienden hebben er nog een heel stel in de koeling liggen.......
De X-yachten werf in Haderlev
Geen opmerkingen:
Een reactie posten