De Oostzee op, Kappeln,bierbuiken en naar Denemarken

De sluis in Holtenau, de poort naar de Oostzee, was een makkie. Heel veel ruimte in de grote zuidsluis, de kleinere noordersluis is buiten gebruik. Met minder dan 10 scheepjes worden we zonder te betalen naar buiten gesluist. Het schijnt te gevaarlijk te zijn om tegen de sluiswand naar boven te klauteren. Daarom behoef je voorlopig geen sluisgeld te betalen. Scheelt weer. 

Met de oostelijke wind was het aanvankelijk wel even wennen.  De koers naar het noorden en dwars inkomende golven is voor een waterverplaatser als ons schip niet aangenaam. 

Regelmatig zien we de horizon even verdwijnen als we uit de zijramen kijken, terwijl de borden in de kast tegen de binnenkant van de deurtjes klappen. Een antislip-matje en een kussen lossen dat probleem grotendeels op. Zelf vinden we de cakewalk niet zo erg en een paar graden de koers bijstellen naar de golven toe, maakt het waggelen direct veel beter te verteren.

Het is mooi op het wijdse water, en het korte tochtje over de Schlei naar Kappeln is door de glooiende hellingen met bloeiend koolzaad als van een stil makende schoonheid. 

We hebben een beetje stroom tegen. De betonning is goed aangegeven. Langs de kant zien we prachtig onderhouden witte huizen in oude stijl met rieten daken. 

Kappeln is verrassend authentiek. Leuke straatjes en een levendige boulevard met allerlei restaurantjes. In het visserijhaven langs de kade, zie ik gammele oude vissersbootjes waarvan de netten over de kade liggen uitgespreid. Lekker rommelig. De geuren van belegen vis verdringen  de geuren van de pizzeria verderop. 

Ronde welgedane dames en heren doen zich te goed aan 'Mai-Scholle mit Bratkartoffeln', terwijl er een goed glas weisser Burgunder bij gedronken wordt. 

Ik kijk even naar mijn eigen buikje dat ook niet bepaald meer een wasbord is. Ik stel vast dat het nog een beetje meevalt als ik het vergelijk met de gigantische buiken van de heren die op het laatst van hun zwangerschap lijken te lopen. Zou dat nou van het bier komen? En hoe houd je dat zaakje in balans? Je eigen knieën kun je niet zien, laat staan dat het een verdieping hoger lukt, als  je een plasje moet doen. Ik had vroeger een periscoop gefabriceerd van een kartonnen koker met twee spiegeltjes. Dat lijkt met nu ideaal als bezitter van een heuvelrug ter hoogte van je navel. Kun je ook controleren of je de rits wel hebt dicht gedaan, voordat je het restaurant weer inloopt. 

Het schijnt dat de hop in het bier een hormoon bevat dat lijkt op het vrouwelijk hormoon oestrogeen. Dat mannen behalve een bolwerk voor de deur ook borsten krijgen zou daar een verklaring voor kunnen zijn. Een plasje doen is dan niet alleen over de heuvel kijken maar ook nog focussen op het dal ervoor. 

Nu moet ik bekennen dat ik ook best wel een biertje lust, vooral de Belgische biertjes, maar ik compenseer dat met het regelmatig drinken van wijn. Je moet niet te eenzijdig innemen.

Na het dagje Kappeln voeren we over een rustig zeetje naar Denemarken, dat we van verre konden zien liggen. Høruphav is een ruime jachthaven op het eiland Als. In het weekend, ligt het er stikvol met Duitse zeilboten en een enkele motorboot( die van ons en onze vrienden). We waren gelukkig vroeg in de haven, zodat we een mooie plek konden claimen.

De oostenwind die overmorgen zou aantrekken tot een windkracht Bf 6 kunnen we in de beschutte baai van Dyvig een paar mijl verderop aan de Sønderborg-fjord over ons heen laten komen.

Nu genieten we voor het eerst van het haast mediterrane weer.....