De koning van Denemarken vond het leuk om er op hazen en herten te jagen. Dat vonden de hazen en de herten niet leuk en riepen daarom de lokale heks te hulp. Ane heette ze en ze had twee zonen. Omdat de heks goed haass en herts sprak, begreep ze direct dat ze hier wat aan moest doen.
De mensen op het eiland, dat tegenwoordig Lyø heet, vonden dat maar niets, omdat ze het een grote eer vonden dat de koning hun eiland uitzocht om er te jagen. Bovendien waren het de hazen en de herten die steeds hun moestuintjes kaal vraten.
De heks was een grote dierenvriendin en had lak aan de koning die met zijn gevolg een puinhoop van de jacht maakte. Met hun bogen schoten ze vaak net niet raak en dat doet pijn, zeiden de dieren. De heks was dan ook een meester in het verwijderen van pijlen uit oren en poten.
Haar twee zonen, Båne en Būne, bemanden de dieren- ambulance die ze zelf hadden gemaakt van 2 stokken en een wiel. Stiekem volgden ze de koning en zijn onderdanen en pakten vliegensvlug de gewonde dieren op om ze daarna snel naar hun moeder te brengen. Met een grote schort voor haar buik stond ze klaar om de dieren zo goed mogelijk te repareren of als dat niet meer kon pijnloos uit hun lijden te verlossen. Daar was ze heel goed in evenals het toebereiden van hertenbiefstuk en hazenpeper.
Omdat de eiland bewoners vooral vegetariërs waren, vonden ze dat wat de heks en haar twee zonen deden niet bepaald leuk.
De dominee van het dorp, Søffren Jensen, bedacht een plan om de heks en haar zonen onschadelijk te maken. Het was geen aardig plan. Neen, het was een heel naar plan. De heks zouden ze in zee gooien en als ze bleef drijven (niemand kon in die tijd zwemmen, er werd nog geen zwemles gegeven),was bewezen dat ze een echte heks was en zou ze terecht gesteld worden. Mocht ze zinken, jammer dan, ook niets aan te doen.
Echter, er waren mensen op het eiland die het er niet mee eens waren. De zogenaamde heks deed ook goede dingen. Ze genas een peuter van 4 van zijn hersenschudding door hem 3 dagen te wiegen in een hangmat. En de koe van boer Jurre had een opgeblazen buik die ze met een trechter in de anus wist te ontluchten. Het hele dorp dacht dat er op de misthoorn werd geblazen.
Vreemd want het was een zonnige dag.
De dominee was een nogal heet gebakerd mens en niet vies van een tikje hier en daar als het met woorden niet lukte. Omdat hij een vrouw die hem weerwoord gaf zo mishandelde dat ze er in bleef, kwam er een probleem voor het eiland bij.
Maar zoals dat gaat, een dominee kun je niet laten vallen. Dus hielden ze het drama stil.
De locale schout bij nacht, die toch al nooit wat te doen had, kreeg een zelf gebakken walnoten-brood en een fles vlierbessen-schnaps, om er geen werk van te maken.
Ik heb begrepen, dat de dominee,schuldbewust, na zijn dood nog steeds onrustig rondspookt in het dorp en menig mens op een nevelige avond een doodschrik bezorgt.
Maar laat ik niet afdwalen.
Hoe ging het verder met de heks en haar zonen? Zodra ze in de gaten kreeg wat er onder de eilandbewoners leefde en dat zij en haar zonen gevaar liepen, hing ze een groot bord op bij de kerk waarop stond dat ze, wat de mensen haar ook probeerden aan te doen, het eiland nooit zou verlaten.
Haar beide zonen waren het daarmee eens. Trouwens de bakker ook, maar die speelde geen rol in het verhaal.
Je snapt wel toen de heks onder de bezielende leiding van de dominee in zee werd gegooid zonk ze direct en verdronk. Haar twee zonen brulden van verdriet en sprongen hun moeder na. Ook dood, allebei.
Het lijk van de heks werd in een doodskist verpakt en opnieuw in zee gegooid. De zonen zag niemand meer, bleken misschien toch te kunnen zwemmen.
Het verhaal is daarmee niet ten einde. Die doodskist zocht niet het zeegat maar bleef hangen op een landtong van het eiland. De heks, al was ze eigenlijk dood, had de kist in steen veranderd. De stenen doodskist kist, bleef op het eiland en is nog steeds te zien op de punt van het eiland.
20 jaar geleden was er een storm die de landtong waar de kist lag, wegsloeg en verslond in de golven. Nog geen week later lag de kist er weer. De heks heeft haar woord gehouden. Het eiland heeft ze nooit meer verlaten......
Vrij geïnterpreteerd naar twee legendes van het eiland Lyø.
Lyø is een prachtig romantisch eiland met mooie oude vakwerkhuizen.
We liggen hier mooi in de haven.
Zo. dat is lekker!
BeantwoordenVerwijderenVolgende week kan ik misschien ook die kant op komen, hangt even van de wind af natuurlijk!
Ja, mooi is het daar hé! Een van onze favoriete eilanden.
BeantwoordenVerwijderenWij liggen nu op Omø, ook erg mooi.